Hinnaard
Te midden van het uitgestrekte Friese weidelandschap ligt het kleine terpdorp Hinnaard, een gehucht dat nauwelijks vijftig inwoners telt. Het dorp is gebouwd op een bescheiden verhoging, een terp die eeuwen geleden werd opgeworpen om de bewoners te beschermen tegen het water. Al in de middeleeuwen was Hinnaard van betekenis: de vroegere grietenij Hennaarderadeel dankte er zijn naam aan, en rechtspraak werd er eeuwenlang uitgeoefend.
Hoewel de kerk van Hinnaard in de negentiende eeuw werd afgebroken, bleef het kerkhof behouden. In 1870 werd er een vierkant klokhuis gebouwd, dat nog altijd fier overeind staat. De oude klok luidt drie keer per dag, als een rustgevend ritme dat de tijd markeert in dit stille dorp. Rondom het klokhuis liggen eeuwenoude graven, beschaduwd door hoge iepen en omzoomd door een dichte heg. Het kerkhof vormt zo het historische en emotionele hart van de gemeenschap.
Hinnaard is klein in omvang, maar groot in verbondenheid. Samen met de naburige dorpen Itens, Lytsewierrum en Rien vormt het een hechte gemeenschap. Verenigingen, een gezamenlijke dorpskrant en activiteiten zorgen ervoor dat de inwoners elkaar vaak ontmoeten. Het dorpshuis in Itens fungeert als ontmoetingsplek, waar sport, cultuur en gezelligheid samenkomen.
De charme van Hinnaard ligt in zijn eenvoud en verstilling. Er zijn geen grote voorzieningen of drukte; in plaats daarvan heerst er stilte, ruimte en een bijna tastbare band met het verleden. Wie het dorp bezoekt, ervaart het geluid van de klok, de geur van het grasland en het uitzicht over het weidse Friese landschap.
Hinnaard is daarmee een dorp dat de essentie van Friesland belichaamt: kleinschalig, historisch en sterk geworteld in het landschap. Een plek waar de tijd traag lijkt te verstrijken en waar het verleden nog zachtjes meetikt in het heden.
